Kolejny mural z wizerunkiem niezłomnego żołnierza Powstania Warszawskiego pojawił się w Warszawie. Fundacja Pamięci o Bohaterach Powstania Warszawskiego upamiętniła tym razem postać gen. Zbigniewa Ścibor-Rylskiego ps. „Motyl”. Malowidło powstało na ścianie budynku przy al. Jana Pawła II 61, u zbiegu z ul. Miłą. Uroczyste odsłonięcie nastąpiło 28 lipca 2023r. Na muralu został umieszczony fragment jednej z powojennych wypowiedzi „Motyla”: „Powstanie Warszawskie to była walka o godną Polskę wśród narodów Europy i Świata”.

– Każdy człowiek jest wyjątkowy, ale od czasu do czasu spotykamy unikalnych ludzi, którzy zostają w naszych sercach na zawsze. Taką właśnie postacią był generał Zbigniew Ścibor-Rylski, którego pamiętamy jako bardzo dobrego człowieka i naszą rolą jest przypominanie o jego wysiłku wojennym i powstańczym – stwierdziła przewodnicząca Rady Miasta Warszawy Ewa Malinowska-Grupińska.

– Zależało nam, aby upamiętnić jego osobę, ale także podkreślić przesłanie, które przez lata przekazywał nam wszystkim. W sferze publicznej i w prywatnych rozmowach podkreślał tragizm wojny. Wiedział ile wycierpiała ludność cywilna podczas sierpniowego zrywu, dlatego tak mocno i głośno wołał do przyszłych pokoleń, aby nie dopuścić do kolejnych wojen. Chciał silnej Polski w Europie, która będzie zjednoczona i wolna od konfliktów – opowiedział natomiast Rafał Szczepański, prezes Fundacji Pamięci o Bohaterach Powstania Warszawskiego.

Zbigniew Ścibor-Rylski ps. Motyl był oficerem, członkiem Armii Krajowej, generałem brygady Wojska Polskiego, Honorowym Obywatelem Warszawy. Urodził się w 1917r. w Browkach w Ukrainie. Po zdobyciu Kijowa prze wojska polskie w 1920r. wraz z rodziną wrócił do Polski. Po maturze wstąpił do Szkoły Podchorążych Lotnictwa, którą ukończył jako prymus w 1939 r. W trakcie wojny obronnej 19139r. brał udział w walkach pod Mrozami, Łęczną, Adamowem, Kockiem (należał do Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie”). Po przybyciu do Warszawy 1 września 1940 r. wstąpił do ZWZ (później AK). Przeszedł cały szlak bojowy dywizji. W lipcu 1944 r. został wezwany do Warszawy i 1 sierpnia 1944 r. otrzymał przydział do batalionu “Czata-49”, zgrupowania “Radosław”. W Powstaniu Warszawskim walczył na Woli, Muranowie, Stawkach i Starym Mieście. Został ranny. Dwukrotnie został odznaczony Krzyżem Wojennym Virtuti Militari.